Het geeft mij altijd een vrolijk gevoel; schone was die wapperend aan de lijn hangt, de tijd krijgt om rustig te drogen in de wind en de zon. En iedereen mag het zien. De onderbroeken, hemden, shirts en broeken; het hangt schaamteloos aan de lijn. En terecht natuurlijk: Het is immers schoon en ruikt heerlijk. Alsof het wil zeggen: het is hier voor elkaar hoor, kijk maar.
Het spreekwoord: de vuile was buiten hangen, is van een andere orde. De vuile was hang je immers niet buiten. Althans, ik heb nog nooit vuile was letterlijk aan een lijn zien hangen. Hoogstens een keer een kledingstuk met een niet weg te krijgen vlek. Zo’n vlek waarvan je kan zien dat er met een extra handwas moeite is gedaan om deze toch weg te poetsen. Weken, boenen, vanish action erop maar tevergeefs, de vlek was te hardnekkig.
Goed, even terug naar de spreekwoordelijke vuile was buiten hangen. We doen dat niet snel. We houden dat wat niet comfortabel voelt en waar we moeite mee hebben liever binnenshuis of liever gezegd; binnensmonds. We willen misschien wel anders maar vinden het vaak lastig om het te delen. Dat voelt namelijk kwetsbaar.
Daarom zien we ook vooral de leuke en positieve kanten van de mens op social media, bij het koffieapparaat op het werk of bij de sportclub. ‘Hoe gaat het? ’‘Ja goed hoor! Druk!’, is vaak het antwoord dat je krijgt, terwijl het wellicht anders voelt van binnen. Het is natuurlijk ook begrijpelijk. Het voelt kwetsbaar om je ‘vuile was’ buiten te hangen. Daarom wachten mensen ook lang met het delen er van. Gevoelens van twijfel en onzekerheid houden het vaak tegen om er mee naar buiten te komen.
In mijn praktijk kom ik mensen tegen die lange tijd een last hebben gedragen. Iets waar nooit over gesproken is, omdat het schaamtevol voelt of als verraad of als oud zeer wat er koste wat kost onder gehouden moest worden. Toch is het uiteindelijk niet meer te dragen. Mensen worden ziek, krijgen een burn out, worden oververmoeid of lopen mentaal vast. De wasmand met de ‘vuile was’ loopt over, zeg maar.
Het is altijd weer ontroerend om te zien wat voor een opluchting, ruimte en inzicht het oplevert wanneer de gevoelens (eindelijk) kunnen worden geuit. Of het nu grote of minder grote issues zijn, doordat ze het kunnen delen en een luisterend oor ontvangen, zie ik mensen soms letterlijk rechter op gaan staan. Er valt een last van de schouders.
Maar het delen van dat waar je mee worstelt, hoeft niet alleen binnen de praktijkdeuren. Het kan ook met iemand uit je omgeving.
Want wat zou het effect zijn als we wat vaker de ‘vuile was’ buiten zouden hangen?
Stel je voor dat je op een maandagmorgen door het raam naar buiten kijkt en je bij je buurvrouw de vuile was aan de lijn ziet hangen.
In plaats van dat je denkt: Wat is dat voor een rare actie?, denk je: Goh; er is iets gaande. Iets wat gedeeld mag worden. En dat je naar haar toe wandelt en zegt: Ha buurvrouw! Ik zie dat je de vuile was buiten hebt gehangen. Koffie? Vertel; wat is er aan de hand? En dat je dan luistert naar wat ze te zeggen heeft. Zonder oordeel, zonder dat je het probleem op hoeft te lossen.
Dat je alleen maar hoeft te luisteren naar haar verhaal.
Wat zou dat met de verbinding tussen jullie doen? Ik vermoed dat de buurvrouw opgelucht adem kan halen, dat er ruimte ontstaat in haar lijf en hoofd omdat ze het gevoel krijgt er niet alleen voor te staan met haar issues. Want natuurlijk is ze niet de enige. Iedereen loopt tegen dingen aan in zijn of haar leven. Iedereen maakt soms heftige, verdrietige, angstige of teleurstellende dingen mee waar hij/zij misschien liever niet over praat omdat het zo kwetsbaar voelt. Of omdat de angst om afgewezen te worden voelbaar is. Hoe fijn is het dan om op die manier iets voor de ander te kunnen betekenen en vice versa?
Natuurlijk zullen we de vuile was niet letterlijk buiten gaan hangen. Maar ik geloof wel dat er meer verbinding zal ontstaan door te delen en meer oog en oor te hebben voor de ander. Want wanneer ook de minder fijne kanten van het leven de kans krijgen om naar buiten te mogen en de tijd krijgen om te wapperen en het licht te mogen zien, net zoals schone was, ontstaat er rust.
Rust in jezelf, rust in de wereld.
Fijne dag. Groet,
Maaike
Maaike heeft een goed luisterend oor en kan op een eenvoudige en milde manier de kern raken van waar de hulpvraag werkelijk over gaat. Ze is doortastend, ziet snel verbanden en heeft een scherp waarnemend vermogen. Haar ‘therapeutschapskist’ is goed gevuld met kennis, kunde en creativiteit. Ze heeft diverse opleidingen gevolgd m.b.t. therapie en persoonlijke ontwikkeling. Daarnaast schrijft ze regelmatig blogs over bewustwording. Ze richt zich voornamelijk op ondernemers, zzp’ers en mensen met een verantwoordelijke en stressvolle baan in loondienst.
