offline digital slave, digitale verslaving

Stilstand geeft mogelijkheid tot reflectie en een oude nokia ook!

274 keer bekeken
Lees tijd: 2 minuten

Kun jij je nog herinneren wanneer je voor het laatst een dag geen gebruik hebt gemaakt van je telefoon? Geen nieuwsberichten hebt gelezen tussen de bedrijven door, niet door de berichtenpagina van je social media hebt gescrold terwijl je op het toilet zat of geen whats app bericht hebt gestuurd al wachtend op de trein? Dan moet je vast een eind terug in de tijd… Toch is het raadzaam om in plaats van tussentijden op te vullen met het scrollen door de apps die op je telefoon staan, eens niets te doen. Helemaal niets. Gewoon zijn waar je bent. Het kan je namelijk veel opleveren.

Hoe weet je dat?, vraag je je wellicht af. Hoewel ik alle lange tijd bezig ben met de balans zoeken tussen ruis en rust, heb ik afgelopen zomer tijdens mijn vakantie mijn Iphone thuisgelaten en een oude Nokia uit het stof gehaald, een nieuwe simkaart gekocht en deze meegenomen. Het telefoonnummer van deze simkaart heb ik alleen gegeven aan mijn man en zonen waardoor niemand mij verder kon bereiken. Heerlijk! Ik kwam werkelijk los van alles wat mij thuis vasthield.

Zo ontving ik geen snel getypte appjes met vragen waar ik op dat moment toch niets mee kon (maar wat wel in m’n hoofd zou kunnen blijven rondzingen). Ik kon geen gebruik maken van internet, dus moest ik het doen met de wereld die zich op dat moment om mij heen afspeelde. Ik ontving geen angst zaaiende nieuwsberichten. Ik had geen Spotify en kon dus ook geen podcasts beluisteren van interessante mensen die mij aan het denken zetten over de wereld waarin we nu leven. Wat eigenlijk ook wel even een verademing was. Kortom: ik was waar ik was en werd op die manier ook meer op mijzelf teruggeworpen.

En op die manier ontstaat er meer ruimte om na te denken over hoe het eigenlijk écht met mij gaat. Hoe voelt mijn lijf? Zit ik nog op de juiste plek? Waar wil ik naar toe bewegen? Ook liet ik gevoelens toe die iets minder prettig waren, maar die ik toeliet in plaats van onderdrukte (want te ingewikkeld) door snel weer mijn blik op het leven van een ander te richten.

De invloed van onze smartphones is groot. Het laat ons voorbij gaan aan de verwondering die om je heen gezien wil worden. Zowel van binnen als van buiten.

Kortom: die ouderwetse Nokia is nog zo slecht nog niet. Wellicht iets om op te reflecteren.

Fijne dag! Groet, Maaike

Geplaatst in

maaike boersma

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *