De oude healer zei tegen de ziel:
Het is niet je rug die pijn doet, maar de last die je draagt.
Het zijn niet je ogen die pijn doen, maar het onrecht dat je ziet.
Het is niet je hoofd dat pijn doet, maar je gedachten die je pijn doen.
Het is niet je keel, maar dat wat je niet durft vertellen.
Het is niet je buik, maar je ziel die niet kan verteren wat er rond jou gebeurt.
Het is niet je lever die pijn doet, maar de boosheid van binnen.
Het is niet je hart dat pijn doet, maar de liefde.
Het verlangen naar liefde, de liefde die je wil delen, …
En het is liefde zelf, wat al deze pijn kan genezen.
Het meest krachtige medicijn!
Namasté.
Dit gedicht sluit mooi aan bij mijn boek: Reis door het spreekwoordelijk lichaam. Ons lichaam zit zo ingenieus in elkaar en onthoudt alle ervaringen die we op doen als mens. Laten we haar daarom niet als een gewoonte zien. Ons lichaam gaat van geboorte tot aan onze dood met ons mee. Ze is het vervoersmiddel waardoor jij je kan bewegen, kan zien, horen, proeven, voelen en luisteren. Ze laat je herinneren aan wat je hier je te doen hebt op aarde wanneer je je hart durft te volgen. Daarvoor vraagt ze wel te luisteren naar de fluisteringen die ze je geeft. Niemand heeft jouw lichaam, het behoort tot jou en is uniek. Geef haar daarom elke dag de aandacht, zorg en liefde die ze verdient, die jij verdient.
Ga ook mee op reis door het spreekwoordelijk lichaam en ontdek van top tot teen datgeen wat jouw lichaam jou eigenlijk wil zeggen middels de spreekwoorden. Je kunt het boek hier downloaden.
