Ken je dit? Net nu je had bedacht om dat waar je al een tijd mee worstelt te willen gaan delen met een coach of therapeut, staat er ineens een grote bruine beer voor je neus. En daarachter nog één en nog één. Ze blokkeren je weg. Kosten je energie. Nemen je ruimte in. Roven je tijd. En maken je onzeker. De ene beer hoor je zeggen: Nou, zou je dat wel doen? De andere beer zegt: Is dat niet wat overdreven? En weer een andere beer zegt: Dat kun je toch zelf wel oplossen? Ga daar maar eens tegen in. Want terwijl jij voelt dat je het anders wil, maar het even niet weet hoe, creëren deze kritische beren filevorming op de weg naar vrijheid. Jouw weg, jouw vrijheid.
Jammer! Want hoe meer beren geluiden, hoe minder de kans dat je nog daadwerkelijk stappen durft te nemen.
Wellicht helpt je dit: Stel je ziet die beren op jouw weg staan (voel eens hoeveel dat er zijn). Nu pak je de beren één voor één op en parkeert ze in een groot berenbos. En terwijl je ze één voor één in dat berenbos parkeert, voel je bij jezelf hoe dat voelt. Lichter wellicht? En stel dat de weg nu voor je vrij ligt, er zijn geen kritische berengeluiden meer te horen, wat ervaar je dan? Wellicht zou je dan wel gaan doen wat je wilde gaan doen: namelijk hulp zoeken voor dat waar je mee worstelt.
Ik hoor vaak dat mensen in eerste instantie twijfelde om hulp te vragen. Weken, soms maanden zijn er voorbij gegaan voordat ze daadwerkelijk de stap namen. Er waren teveel beren op de weg die deze stap blokkeerde. Ze twijfelen bijvoorbeeld of hun hulpvraag wel ‘zwaar’ genoeg is. Het maakt niet uit met welke vraag je komt. Elke hulpvraag verdient aandacht. Het is zonde van je tijd om te blijven malen of piekeren, terwijl je ook goed geholpen kan worden.
Delen van dat wat bij je speelt en het ontvangen van een luisterend oor kunnen al het verschil maken. Het levert je nieuwe inzichten op en het creëert ruimte en rust in je hoofd en lijf. Houd de beren in je hoofd niet te lang vast maar laat ze vrij, zodat jij ook meer ruimte hebt om te kunnen gaan en staan waar je wilt.
Fijne dag,
Maaike Boersma
