Terwijl ik met mijn zwarte stofzuigerslang in mijn ene hand sta, til ik met mijn andere hand het zware wollen tapijt op. Oeps. Dat is, zo te zien, ietwat te lang geleden dat ik hier onder heb gekeken. (voor de beeldvorming: deze bekentenis laat mij licht blozen). Stoffige deeltjes dwarrelen omhoog. En niet alleen dat. Ook in elkaar gefrommelde stukjes draad, papier en ander prul waarvan ik niet meer precies kan herleiden wat het ooit geweest is, liggen te wachten totdat er iets mee gedaan wordt. Ik laat het flapje tapijt dat tussen mijn vingers zit los en met een plof valt het terug op z’n plek. Daar moet ik wel even tijd voor maken, zucht ik. Het tapijt moet opgerold en aan de kant geschoven worden, voordat ik er überhaupt goed bij kan. Gatsie, helemaal geen zin in. Ik kan natuurlijk ook net doen of ik het niet gezien heb. Niemand die er naar zal vragen. Wat niet weet, wat niet deert immers.
Iets onder het tapijt vegen is natuurlijk niet voor niets een uitdrukking. Het betekent zoiets als: iets wat niet lekker voelt proberen weg te stoppen en te vergeten.
Ik kom erop omdat op het evaluatieformulier die mijn klanten na een traject invullen, één van de vragen is: Wat hebben de sessies je opgeleverd? Een klant antwoordde: Een blik onder het tapijt. Dat wat vroeger (on)bewust onder het tapijt is geschoven en de uitwerking daarvan op het hier en nu. Ik vond het een prachtig antwoord. Want dat is precies waar het over gaat. Immers: waar je in het hier en nu tegen aan loopt, is vaak ergens in het verleden onder het zogenoemde tapijt geschoven.
Het is hetgeen dat ingewikkeld voelt, waar je eigenlijk niet naar wilt kijken, waar je je vinger niet op kan leggen of wat zo pijnlijk was dat je daar nooit meer wat mee te maken wilt hebben. Maar ook waar je lichamelijke sensaties bij ervaart die niet prettig zijn en waar je het liefst bij weg wilt blijven. En dus laten we het maar liever onder het tapijt liggen in de hoop dat het vanzelf oplost. Maar nee hoor, stof vergaat klaarblijkelijk niet. Het dwarrelt vroeg of laat toch op.
Het voordeel is, hoe lastig soms ook, om er toch naar te gaan kijken en te doorvoelen (dus door het verdriet, boosheid en andere emoties heen in plaats van erom heen), zorgt er voor dat er ruimte kan ontstaan en het als het ware weer schoon en opgeruimd aanvoelt.
Dat zorgt voor rust.
Laat ik nu toch maar even doorpakken. Ik pak het tapijt weer op en trek het helemaal aan de kant. De stofzuiger doet z’n werk en niet veel later is het ook onder het tapijt weer lekker schoon. Eerlijk is eerlijk: dat geeft toch een beter gevoel!
Wat ligt er bij jou in figuurlijke zin onder het tapijt dat je liever wegstopt zodat het niet aan de oppervlakte hoeft te komen? Soms kan het best spannend aanvoelen om een kijkje te nemen. Je hoeft het niet alleen te doen, ik kijk graag met je mee. Laat me gerust weten: info@maaikeboersma.nl/ 06247 39 566
Een goede decembermaand gewenst!
Maaike
P.s.: Ook elke maand de Bewustmaker ontvangen met een blog, tips, mooie quotes en meer? Meld je hier aan: aanmelden nieuwsbrief
