Ontzettend slecht ben ik hierin: knopen doorhakken. En als ik het doe, dan is het na lang wikken en wegen en nog een keer wikken en wegen. En dan heb ik het eindelijk doorgehakt, blijkt de halve knoop nog met rafels vast te zitten aan de ander helft van de knoop. HIJISFIJN.
Of het nu gaat om werk (blijven of scheiden), relatie (blijven of scheiden), Socialmedia (blijven kijken of scheiden), Huis (blijven of scheiden), vriendinnen (blijven of scheiden), kleding (blijven of scheiden), et cetera. Er zijn talloze voorbeelden waarbij je kunt twijfelen aan blijven of scheiden. En daarin geen keuze maken, zorgt voor stagnatie.
Wanneer we niet met onze gevoelens, emoties en gedachten in de knoop zouden komen wanneer we voor een keuze staan, dan is zo’n knoop zo doorgehakt. Maar daar zit nu net het probleem; we vallen met die gevoelens en emoties teveel mee samen, waardoor we liever geen knopen doorhakken en blijven op de plek die we kennen en vertrouwd voelt. Want wat als je de verkeerde keuze maakt, wat als je gevoel toch niet klopte, wat als….?
Maar iets in jou laat je toch weten dat er iets niet klopt. Dat er iets is dat niet prettig voelt. Dat er iets is dat onrustig maakt, onvrede veroorzaakt. Een stemmetje diep van binnen dat zeg: hmm… is dit het wel? En die is er niet voor niets. Maar wie of wat is dat iets?
Je weet het antwoord wel, maar je durft er niet naar te handelen, want dan moet je er ook verantwoordelijkheid voor nemen, terwijl je nog niet weet wat er komen gaat. En dat is doodeng. I know.
Toen ik mijn scheiding, na heel lang wikken en wegen, inzette, kreeg ik acuut aanvallen van hyperventilatie. Nog nooit eerder gehad. Zo erg vloog de angst mij naar mijn keel. Nu moest ik wel doorzetten voor mijn gevoel. En dat voelde ontzettend heftig. Daar doorheen bewegen was en is nog steeds een hele klus.
En toch… toch brengt het ook veel. In ieder geval dichter bij mezelf. En is dat niet uiteindelijk de bedoeling?
Ga eens bij jezelf na: Waar krijg jij een knoop in je maag van? Voor welke keuze sta je, maar durf je niet te maken? Welke knoop zou je eigenlijk wel door moeten gaan hakken, maar doe je toch steeds niet? Wat houdt je tegen?
Ik weet als geen ander welke gevoelens je tegen kunnen houden, hoe verlamd je je kunt voelen en hoeveel energie het kost. Het is als een bal die je onderwater drukt, maar toch steeds weer naar boven komt, omdat het je iets wil vertellen. Het is er vóór jou, niet tegen jou.
Laat me weten waar je mee worstelt, ik geef je graag tips. En weet je dat een knoop in je maag hebben een gezegde is? Niet voor niets… Ik schrijf er in mijn boek: Reis door het spreekwoordelijk lichaam over. Bekijk het via DEZE LINK.
Maaike
