Ken je dit verhaal? Het komt uit het boek van Claudia de Breij-Neem een geit:
Een arme, oude Joodse man woont in een heel klein hutje met vijf kinderen en een zwangere vrouw. Ze kunnen hun kont niet keren, het is er veel te vol. De man is ten einde raad, gaat naar de rabbijn en zegt: ‘rabbi, ik heb een huisje, vijf kinderen, mijn vrouw is zwanger, ik word helemaal gek in dat kleine hutje, wat moet ik doen?’ De rabbijn zegt: ‘neem een geit in huis’. De man denkt: huh? Een geit? Maar hij doet alles wat de rabbijn zegt en koopt dus die geit. In dat volle hutje, met die zwangere vrouw en die vijf kinderen, komt een piesende en poepende geit. Hij wordt natuurlijk helemaal gek en gaat een week later naar de rabbijn terug. Hij zegt: ‘rabbi, die zwangere vrouw, die vijf kinderen, die geit, wat moet ik doen?’ Zegt de rabbijn; ‘doe die geit weg.’
In alles wat je om je heen verzamelt, heb je een keuze
Waar slaat dit op?, denk je misschien. Met het weg doen van die geit heeft de man en zijn gezin weer ruimte voor zijn gevoel. Ook al lijkt hij weer terug bij af te zijn zonder die geit maar nog steeds met een druk gezin, het voelt niet zo. Die geit zorgde voor de ruis. De vijf kinderen en zwangere vrouw zijn de constante aanwezige factoren. Ook al is dit veel, daar kan en wil hij niet om heen. Maar in alles wat je verder om je heen verzamelt, daarin heb je wel een keuze. Met het weg doen van die geit, voelt het dus of er meer ruimte is.
Zo kun je ook bij jezelf nagaan wat er toe doet in je leven. Je partner, kinderen en andere dierbaren om je heen wil je niet kwijt, toch? Maar als je verder kijkt naar dat wat je doet waar je eigenlijk helemaal geen plezier aan beleeft maar vooral energie kost, dan is dat een ‘geit’. Zo zijn er ‘geiten’ in de zin van mensen die niet veel meer toevoegen aan je leven. ( ik geloof dat mensen een poosje met je mee lopen, de één wat langer dan de ander en soms is een vriendschap of relatie gewoon op. ), werk, hobby’s, dingen in je huis waar je niets mee doet, urenlang scrollen op social media. Energieslurpers dus.
Als je je geiten los laat, creëer je ruimte voor jezelf
Goed om eens kritisch te gaan kijken hoe jouw kudde er uit ziet, wat en wie jou energie geeft en wat en wie niet meer. Zo heb je in de loop van de jaren misschien wel een hele kudde ‘geiten’ bewust of onbewust om je heen verzameld waarvan je het gemekker al een tijd meer dan zat bent, en toch houd je ze aan. Terwijl je zult zien dat zodra je die ‘geiten’ los laat, het meteen ruimte geeft! Waarom houden we de kudde dan zo vast?
Waarom we de kudde zo vast houden
Dit kan natuurlijk heel veel redenen hebben. Bang om los te laten, niet weten of je de goede keuze maakt (dus dan maar liever geen keuze..), anderen niet willen kwetsen, bang voor confrontaties etc.. Door je kudde dan maar in tact te houden, ontstaat er uiteindelijk ontevredenheid, onrust, stress, piekeren, jezelf wegcijferen, chagrijnig zijn, gevoel dat je teveel ballen hoog moet houden. Niet fijn dus. Als deze gevoelens de kop op steken is het echt raadzaam om je kudde eens wat in te laten krimpen, zodat je overzicht houdt, ruimte creëert en rust ervaart. De les is dus: doe een ‘geit’weg. Of meerdere ‘geiten’. Want die ‘geiten’ vragen allemaal aandacht van je.
Toen ik dit boek las (een aanrader overigens!), ben ik ook eens kritisch om mij heen gaan kijken. Nu schuilt er in mij een enorme boerin (ja, echt!) en ben ik gewend om een kudde om mij heen te verzamelen en lang te behouden, maar het voelt goed om de kudde wat te laten krimpen met alle respect. Zo houd ik meer tijd over voor dat wat zich spontaan aandient en wat mij energie geeft in plaats van kost. Er ontstaat ruimte voor een nieuwe ontmoeting of de mogelijkheid om ideeën uit te werken. Maar het levert vooral meer rust op. En dat is bij voorbaat een prettige bijkomstigheid.
Maaike Boersma is, bewustmaker coach, therapeut en blogger. Met haar blogs nodigt ze je uit om op een frisse en vernieuwende blik naar alledaagse bezigheden te kijken. In haar praktijk voor psychosociale therapie, coaching helpt zij mannen en vrouwen die om wat voor reden dan ook zijn vastgelopen weer op weg naar rust, ruimte en verbinding in en met zichzelf. (www.maaikeboersma.nl)
