Laat je je gezin in de steek als je voor jezelf kiest? Of laat je jezelf in de steek als je bij je partner blijft?
Ergens onderweg was ze zichzelf verloren. Het niet kloppende gevoel begon met een zachte druk op een plek diep van binnen, maar werd een steeds groter wordende voelbare duw. Steeds meer merkte ze dat ze niet haar eigen pad aan het bewandelen was, maar het pad volgens goedkeuring van de ander. Het pad van hoe het hoorde. Hoe het was afgesproken. Ze had toch immers ‘ja’ gezegd tegen het in voor en tegenspoed? En die belofte had ze zichzelf maar al te goed ingeprent. Toch voelde ze dat de groei uit de relatie was en dat het draadje dat de verbinding maakte tussen hun beide steeds dunner werd. Totdat het op een nacht knapte.
Aan het prachtige gezin lag het niet. Dolgelukkig is ze met haar zoon en dochter en ook met de vader van haar kinderen had ze op vele vlakken niets te klagen.
Wat doe je dan? Durf je trouw te blijven aan je eigen gevoel en ga je je eigen weg waarvan je geen idee hebt hoe die eruit zal gaan zien? Of kies je voor het veilige pad inclusief het niet kloppende gevoel?
Het had zomaar mijn verhaal kunnen zijn. En ik weet uit ervaring dat deze keuze voelt als een bijna onmogelijke keuze. Het ‘vreet’ aan je. Want als moeder of vader wil je je gezin niet verlaten, maar als de liefde tussen de partners, of één van de partners over is, verlaat je ergens ook jezelf steeds meer wanneer je blijft.
De vraag is dan ook: Hoe zou het dan zijn om de vorm van het gezin zo te veranderen dat een gezinsrelatie behouden kan worden, maar de liefdesrelatie op een respectvolle manier los gelaten kan worden?
Doordat ik dit zelf helemaal doorvoeld heb, ben ik een methode gaan ontwikkelen die helderheid, inzicht en bewustzijnsontwikkeling oplevert, namelijk: In 5 stappen van liefdesrelatie naar gezinsrelatie. Nieuwsgierig? Laat hier je emailadres achter en ik laat het je weten.
Lieve groet,
Maaike Boersma
