‘Wanneer moet ik nu terugschakelen, doorschakelen of het in neutraal zetten?’, vraagt mijn zoon aan mij terwijl we naast elkaar in de auto zitten en voor de gein al wat aan het oefenen zijn. Binnenkort mag ook hij gaan lessen…
Voor mij is het een automatisme geworden, het schakelmoment. Ik denk er niet eens meer over na wanneer ik door moet schakelen naar de volgende versnelling of juist terug moet schakelen. Meestal gaat het vloeiend, maar soms gaat het mis en zit ik met een te hoge snelheid in een te lage versnelling waardoor de auto over z’n toeren raakt. Oeps. Ik was er met m’n hoofd niet bij kennelijk. Niet handig, want als ik dit te lang door zou laten gaan, kost dat extra benzine (energie) en raakt de brandstof sneller op en zal uiteindelijk de motor uitvallen. Gas terug nemen, op de rem gaan staan of terug schakelen is dus een manier om weer in het goede toerenteller ritme te komen. Zo zeg, dat merk je gelijk, het rijdt meteen een stuk meer relaxed.
Zo kun je als mens ook over je toeren raken, te hoog in je energie verbruik zitten of juist te laag of geen rem meer voelen en dus te lang door blijven draven in de hoogste versnelling. En wanneer je eigenlijk geen contact meer hebt met je lijf omdat je voornamelijk in je hoofd bivakkeert, is het een kwestie van tijd dat, net zoals bij de auto, je brandstof (energie) opraakt en de motor oververhit (gestrest) raakt of zelfs helemaal uitvalt (Burn-out).
Hoewel wij onze auto elk jaar braaf naar de garage brengen voor een A.P.K., doen wij dat in het algemeen zelden met onszelf. Het moet wel erg stroef lopen, willen we naar een therapeut of coach stappen om aan onszelf te laten ‘sleutelen’ of een check up te geven zodat de boel (hoofd, hart, lijf) weer in balans komt. Nee, daar wachten we het liefst zo lang mogelijk mee. We proberen dat eerst ( en vaak te lang) zelf wel op te lossen. Gek eigenlijk. Waarom liever wachten tot we werkelijk vastlopen, dan zorgen dat het niet zover hoeft te komen?
Mijn inziens heeft dat voor een groot deel te maken met je kwetsbaar op durven stellen. Durven zeggen dat het even niet soepel loopt. Wanneer je worstelt in je relatie, of als gescheiden man of vrouw en zorgt dat voor getob, gepieker en slapeloze nachten. Jezelf naar de garage, oftewel, naar coachpraktijk brengen, kan een gevoel van falen oproepen en dat voelt niet fijn. Maar net zoals een auto het niet jarenlang zonder een automonteur zal volhouden, doen wij dat als mensen ook niet. We struggelen allemaal weleens.
Deze prachtige zin komt uit het boek: De jongen, de mol, de vos en het paard:
“Wat is het moedigste dat je ooit hebt gezegd?’ vroeg de jongen.
‘Help’, antwoordde het paard.
Wat zou het mooi zijn als we onszelf minimaal één keer per jaar een APK zouden gunnen om de boel even goed door te laten smeren, aan te draaien, scherp stellen en de spiegels weer op te laten poetsen, zodat we weer goed overzicht (en inzicht) hebben. Dan vliegen we vast minder snel uit de bocht!
Bij mij kun je een ‘APK’-tje boeken. Of je nu twijfels ervaart over je relatie, in scheiding ligt of gescheiden bent, je hoofd loopt ongetwijfeld over. Fijn om ruim een uur de tijd te krijgen om samen met mij terug te schakelen, kijken naar waar het vast loopt en een ander perspectief waarmee je weer vooruit kunt, zonder dat je aan een traject vast zit. Dit kan zowel offline in de natuur als online via zoom/whats-app video.
Reserveer hier een plek voor je APK.
(foto: Автошкола ТЕХНИКА via Pixabay)
